De Scheetstand
Frog Du Bur Jan, de sick Jäger nennt,
frog em, wat he von son Scheetstand kennt.
To Antwort kriegst,- dat is een Feld,
dor verscheet de ricken Lüd eer Geld.
Und Scheetstand, do seggt doch schon de Nam,
dor kann man scheeten blods in stahn.
Dor ballert se op Duben ut Ton,
de schmeckt doch gornicht,- wat'n Hohn.
Mit Kugel scheet se op Foß und Schwien,
und dor noch stolz op sien.
Wenn se drapen hebt dat Tier-
häh - de löppt je nich wech - is ut Papier.
"Segg mal Jan, woher weest dat denn?"
"Ach, ich müß dor mal von min Hegering hen.
Is interessant, kannst veel bewunnern,
de verschiedenem Lüd de dor op'n Stand rümdunnern.
Dor an de Nordosteck be de Marine-Union,
dor nebenan ist je so`n Ballerstation.
Man - eenige kamt an total in greun Loden,
dat is bi de Ort Lüüd so in Moden.
Een greun Hot op mit veel Ordens an,
so dat to seen is vör jedermann.
Und ick häv mal hört, - dat is keen Witz,
wülnk dreegt sogar een greun Ünnerbüx.
In jede Hand een dür Gewehr
inpackt in Büddel, dat is Vorschrifts-Manier.
Mien Flint bruk ick nich intopacken,
beten Öl op - denn giv´t keen Rostplacken.
Und manch een, de dor ganz grot will dohn,
de hätt sogar een Koffer vör de Patron.
Häh - de Dinger häv ick in de Joppentasch - dat ick nich lach,
`n Koffer hört to`n verreisen, awer nich vör de Jach.
Häh - letzt harn se mi ook weller hindikteert,
vör son Jahresnadel - is nich veel wert.
Müß so`n poor Schuß maken, und wenn de nich sitt,
denn krigst gorkeen Nadel - so wie ick.
Na - ick dor je hen und vör den Stand,
begröt mi de Senior-Boß - mit Hand.
He hanteer dor herümm mit Emmers und Bessen,
schür gau noch dat Lokus vör besondere Interessen.
Ick rin in dat Scheethus - kreeg gliks Bescheed
von dem Ulli Mackeprang - oder Rahlf - wie de heet.
Schnack mi dor an und gew mi ne Lehr,
dat mine ole Flint doch keen Handstock wär.
Ick schull foftein Mark gewen und Patron köpen,
und dor töben - wo de anneren sitten.
Patronen har ick mit, säh ick empört,
Nummer een vör de Foß - so wie sick dat gehört.
"Foß und Reh mit`n Kugel - verklar he spontan,
"De Foß in Liegen und Reh in Stahn!"
Und wie ick dor rinkam in dat Kugelgedunner,
dor ward mi ganz flau in de Feut vör Wunner.
Denn wülnk Schützen dor söhn ut ganz krank,
de zittern bi Zielen, de Ogen blank.
De pumpen sick vull Luft, verschlüten Nees und Schnut,
kunnst glöven, de een har Hasch freten - so söh he ut.
Und de frörn dorbi, man`t kum glöven kann,
de harn sogar een Parker in Sommer an.
Und dicke Stefeln bet an Enkelknaken,
son Lüd kannst du op`n Scheetstand dropen.
Und wie ick denn de Kugelstand har verlaten,
twee Rahmen und een Seil dörchschaten,
Dor wisen se mi na`n Dubenstand hen,
son Ort to scheeten ick gornich kenn.
Ick dor hendal ant Puttgordener Öwer
und bekeek mi vun wieden dat Dbenmanöver.
Dor stünn se denn mi eer Scheetmaschine,
de loop no vör, dat möt so sien.
De Holtschaft op eern Hüftknaken,
und nun brukst blos noch Rohr röm´maken,
und schon kümmt anflogen so`n Schief ut Ton.
Man - het doch nix mit Jach to dohn?
Sta Du mal an`n Knick in son Position,
dor flüg di bestimmt keen Duv in de Boom.
Mit de Feut schürt se op eer`n Platz her un henn,
as wenn een Hohn keen Körner finn.
Und överhaupt - düs neemodisch Kadetten,
verballert veel Geld vör son billig Plaketten.
De Ordens an Jack un Hot doon sick köpen,
aver een Gewehrreemen, de künn`t sick nich köpen.
Dor kannst mol seen, wie dat utorten kann,
de hebbt dor nich mal ein Ledderreem an.
Ick geev mine Kort aff und kick in de Run.
"Den Gewehrriemen ab - ich bitte drum!"
Waa? De Gewehrreem av? Ick wär ganz verplett,
De de Schoster vergang Woch grad anneit hätt?
Messer her - ick müß de Reim avschnieden,
rein Diktatur - wie to Adolfs Tieden.
Und as ick dor stah op Platz Nummer fiev,
dor ward mi ganz hitt und kold in Liev.
Vun 4 Duben har ick kregen gor een,
dat is doch Bedruch - de sünd hart wie Steen.
Jaa - wenn ick op Feld scheet mit een Schuß blot
op irgend een Vogel - denn is de schon doot.
Und hier twe Schuß? Jä dat is gewiß!
De Patron döög nix - dat is doch Beschiß.
Und jetzt gün`t wieder mit Duv söben, ach, neegen,
leg an, de er dumm Lachen - de häv ick ok nich kregen.
Fun 10 bet 15 ick blods noch een mal Für,
dat har doch keen Zweck mehr - dat wör mi to dür.
Und har ick denn schooten und drei mi ümm,
" Nach vorne entladen - wo kommen wir da denn hin!"
Dat har ick mi vun so`n jung Spund anhört,
mit wenig Hoor op`n Kopp - awer een Porsche föhrt.
Ne - ne - du - lat mi bloots alleen,
op`n Scheetstand war de mi nich weller seen.
In min eegen Jach - hä - scheet ick dor vorbi,
Dat krig keener mit - dat behol ick vör mi.
Ob Wild in mien Revier war ick scheeten öben,
dor lach mi keen ut - dat is Vergneugen!
So snackt een Jäger so wie wie em nich mögt,
övern Scheetstand schimpen, to Hus sick een högt.
Nee, nee, min Jägers, ich geev jo een Rat:
Bekennt jo Schwächen und gribt to ne Tat.
Lat jo ruhig utlachen op`n Scheetstand in jachtliche Run,
bi Köm und Beer häs dat bald överwunn.
Awer scheeten öben? - Nich in de Natur,
öv lewer op`n Tonduv as op lebend Kreatur.
Bemöd jo as`n fairen Jäger to`d Wild ,
denk ok mal moralisch - givt`n beteres Bild.
Hans Wilder
Alt Jellingsdorf, Fehmarn